Laureaci Nagrody Pritzker przekształcają publiczne toalety w Tokio.

Tadao Ando, Fumihiko Maki i Shigeru Ban to jedni z architektów i projektantów biorących udział w inicjatywie Tokyo Toilet Fundacji Nippon mającej na celu renowację publicznych toalet. Fundacja Nippon niedawno uruchomiła projekt Tokyo Toilet, mający na celu budowę nowych publicznych toalet w 17 miejscach w Shibuya, Tokio. Fundacja zaprosiła twórców, w tym laureatów Nagrody Pritzker z Japonii, aby przekształcili publiczne toalety jako sposób na zbliżenie się do realizacji społeczeństwa przyjmującego różnorodność.

Japonia jest znana jako jeden z najczystszych krajów na świecie. Nawet publiczne toalety mają wyższy standard higieny niż w innych krajach. Jednak korzystanie z publicznych toalet w Japonii było ograniczone z powodu przekonania, że są one brudne i ciemne. Aby rozwiać te nieporozumienia dotyczące publicznych toalet, Fundacja Nippon we współpracy z rządem miasta Shibuya podjęła się przekształcenia publicznych toalet w jednym mieście. Aby stworzyć jeszcze wyższy standard, toalety te zostały zaprojektowane przez 16 wiodących twórców i wykorzystują zaawansowany projekt, dzięki któremu są dostępne dla każdego, niezależnie od płci, wieku czy niepełnosprawności, ukazując możliwości społeczeństwa inkluzyjnego. Oprócz budowy, zaplanowano również stałą konserwację, aby ludzie czuli się komfortowo.

„Modern Kawaya” zaprojektowane przez Masamichi Katayama dla inicjatywy Tokyo Toilet Obraz: Satoshi Nagare, dzięki uprzejmości Fundacji Nippon.

16 architektów i projektantów, którzy stworzyli publiczne toalety to - Tadao Ando, Toyo Ito, Tomohito Ushiro, Masamichi Katayama, Kengo Kuma, Junko Kobayashi, Takenosuke Sakakura, Kashiwa Sato, Kazoo Sato, Nao Tamura, NIGO®, Marc Newson, Shigeru Ban, Sou Fujimoto, Miles Pennington i Fumihiko Maki.

Przedstawiamy najciekawsze toalety, które są teraz otwarte dla użytku od sierpnia 2020, wraz z myślami twórców na temat projektowania publicznych toalet.

Przejrzyste toalety w Yoyogi Fukamachi Mini Park i Haru-no-Ogawa Community Park, zaprojektowane przez Shigeru Bana.

„Mamy dwie obawy, wchodząc do publicznej toalety, zwłaszcza tej w parku. Pierwszą jest czystość, a drugą to, czy ktoś jest w środku. Dzięki najnowszej technologii zewnętrzne szkło staje się matowe, gdy jest zamknięte. Pozwala to użytkownikom sprawdzić czystość i to, czy ktoś korzysta z toalety z zewnątrz. W nocy obiekt rozświetla park jak piękna latarnia.”

Toaleta w Jingu-Dori Park zaprojektowana przez Tadao Ando.

„Chciałem, aby ta mała architektura przekroczyła granice publicznej toalety i stała się 'miejscem' w miejskim krajobrazie, które dostarcza ogromnej wartości publicznej. Wykorzystując jasne i proste uzasadnienie koncepcji tej struktury, postanowiłem wykorzystać okrągły plan piętra z rozciągającym się dachem i engawą. Dla mnie ważne było stworzenie przestrzeni, która była komfortowa i bezpieczna. Odwiedzający mogą poruszać się wewnątrz cylindrycznej ściany z pionowymi żaluzjami, aby poczuć komfort wiatru i światła z otoczenia. Poczucie bezpieczeństwa będzie podkreślane przez wolną i centrypetalną cyrkulację, która przechodzi na drugą stronę. Ta toaleta ukryta w zieleni, która jest Jingu-Dori Park, będzie znana jako 'Amayadori'.”

„Toaleta Kalmar” zaprojektowana przez Fumihiko Maki ma być popularnym dodatkiem do Parku Ośmiornicy.

„Jesteśmy wdzięczni za możliwość ponownego przemyślenia wykorzystania przestrzeni publicznych dzięki temu projektowi. Poprzez połączenie funkcji toalety z funkcją obsługi, stworzyliśmy przestrzeń, która nie tylko spełnia jej pierwotny cel, ale także zachęca do odwiedzenia parku. 'Toaleta Kalmar' będzie charakteryzować się harmonijnym połączeniem funkcji i estetyki, podkreślając piękno naturalnej zieleni parku. Uważam, że przemyślane podejście do projektowania przestrzeni publicznych ma kluczowe znaczenie dla realizacji społeczeństwa przyjmującego różnorodność.”

„Aga!” zaprojektowany przez Takenosuke Sakakurę.

„Dawna toaleta w Nishihara 1-chome była nieprzyjazna i rzadko używana. Uważaliśmy, że ważne jest stworzenie obiektu, który nie tylko spełnia podstawowe wymagania publicznej toalety, takie jak posiadanie odpowiedniej liczby toalet, aby zapewnić akceptowalny czas oczekiwania, ale również oferuje unikalny urok, który zachęci więcej ludzi do korzystania z obiektu. Budując obiekt jasny i otwarty na ograniczonej przestrzeni terenu, mamy nadzieję poprawić wizerunek nie tylko toalety, ale całego parku. Mamy nadzieję, że toaleta będzie oświetlać park jak andon, czyli lampiony, tworząc przyjazną przestrzeń publiczną dla odwiedzających.”

Nao Tamura inspirował się tutaj japońską sztuką origami.

„Łazienka to miejsce, w którym zaspokajamy uniwersalne potrzeby fizyczne dla całej ludzkości, niezależnie od wieku, tożsamości płciowej, narodowości, religii czy koloru skóry. Wchodząc w erę zwiększonej świadomości, jak przestrzeń wspólna, taka jak publiczna łazienka, może ewoluować, aby skutecznie dostosować się do naszych nieskończenie zróżnicowanych potrzeb? Mieszkając w Nowym Jorku, miałem przywilej obserwowania społeczności LGBTQ+ żyjącej zgodnie z ich tożsamością płciową. Projektując tę publiczną łazienkę na małym trójkątnym działce w Shibuya, wyobrażałem sobie społeczeństwo, które przyjmuje społeczność LGBTQ+ i tworzy dla niej przestrzeń, by mogła żyć swoją prawdą. Zdałem sobie sprawę, że to, co umożliwia każdemu użytkownikowi komfortowe doświadczenie, sprowadza się do bezpieczeństwa, prywatności i pilności. Mając to na uwadze, stworzyłem trzy oddzielne przestrzenie, które na nowo definiują sposób, w jaki publiczna łazienka ustanawia przestrzeń osobistą. Projekt był inspirowany Origatą, tradycyjną japońską metodą dekoracyjnego pakowania. Jako symbol obdarowywania, ten motyw uosabia ducha gościnności wobec wielonarodowych odwiedzających dzielnicę Shibuya i niesie moją wizję stworzenia bezpiecznej przestrzeni, która otacza wszystkich użytkowników. Ten projekt reprezentuje moją nadzieję na społeczeństwo, w którym ludzie z różnych środowisk czują się bezpieczni i są w stanie rozwijać się.”

Masamichi Katayama zaprojektował publiczną toaletę, inspirując się początkami toalet w historii Japonii, które nazywano Kawaya.

“Meliśmy na uwadze obiekt, który dystansuje się od architektonicznych koncepcji i elementów: przedmiot, który stoi swobodnie w parku, jakby był placem zabaw, ławkami czy drzewami. W Japonii źródło toalet to kawaya, pierwotnie zapisywane jako 川屋, a później 厠 (również wymawiane jako kawaya). Kawaya była chatą (ya) stojącą nad rzeką (kawa), sięgającą neolitu wczesnego okresu Jomon (10 000 do 6 000 p.n.e.). Te chatki były prostymi i prymitywnymi konstrukcjami, często wykonanymi z utwardzonej gleby lub kawałków drewna połączonych ze sobą. Starał się wyobrazić wygląd i atmosferę prymitywnego kawaya z przeszłości, stworzyliśmy "niejednoznaczną przestrzeń", która jest jednocześnie obiektem i toaletą, poprzez losowe łączenie 15 betonowych ścian. Przestrzenie między ścianami prowadzą użytkowników do trzech różnych obszarów przeznaczonych dla mężczyzn, kobiet i wszystkich. Projekt tworzy unikalny związek, w którym użytkownicy są zachęcani do interakcji z obiektem, jakby bawili się ciekawym elementem placu zabaw.”